Аннотация:Bu çalışmada şema modlarının, ebeveynlik biçimleri ve depresyon arasındaki ilişkide aracı rolü yapısal eşitlik modellemesi kullanılarak sınanmıştır. Araştırmada klinik (N = 629, %71.1 kadın, %28.9 erkek; Ortyaş = 39.22) ve klinik olmayan yetişkin örneklemler (N = 589, %79.9 kadın, %20.1 erkek, Ortyaş = 28.25) kullanılmıştır. Bulgulara göre şema modları, klinik ve klinik olmayan örneklemlerdeki anne ve baba ebeveynlik biçimleri ile depresyon ilişkisine tümden aracılık etmektedir. İki örneklemin ölçme modelleri karşılaştırıldığında, anne ve baba ebeveynlik biçimleri, şema modları ve depresyon değişkenlerine ait ilişkilerin pozitif yönde ve anlamlı olduğu değerlendirilmiştir. İki örneklemin yapısal modellerinde ise baba ebeveynlik biçimleri ile şema modları arasındaki ilişkinin, anne ebeveynlik biçimleri ile şema modlarına kıyasla daha fazla kuvvetli olduğu görülmüştür. İki örneklem arasındaki farklı sonuçlara bakıldığında ise ölçme modellerinde klinik örneklemde anne ebeveynlik biçimleri depresyon ilişkisi düşük düzeydeyken klinik olmayan örneklemde orta düzeydedir. Ayrıca klinik örneklemde baba ebeveynlik biçimleri depresyon ilişkisi orta düzey, anne ebeveynlik biçimleriyle depresyon ilişkisinin düşük düzey olduğu görülmüştür. Bu çalışmada ulaşılan sonuçlar, depresyon tedavisinde ebeveynlik biçimlerinin göz önünde bulundurulduğu şema mod terapisinin yararlı olacağını düşündürmektedir.
Ключевые слова:Child and Adolescent Psychosocial and Emotional Development, Attachment and Relationship Dynamics, Personality Disorders and Psychopathology
