Аннотация:Türkiye Selçuklu Devleti’nin zayıflamasıyla Anadolu’da İlhanlı-Memlük hâkimiyet çatışması yaşandı. İlhanlılar, Mûineddîn Süleyman Pervâne’nin öldürülmesinden sonra Anadolu’ya atadıkları yöneticiler vasıtasıyla bölgeyi yönettiler. Memlük Sultanı Bey Bars (Bey Pars), Mısır ve Suriye bölgelerinin güvenliği bakımından son derece önemli olan Anadolu’yu ele geçirerek bir taraftan devletinin nakit ihtiyacını karşılamak diğer taraftan başkent Kahire’yi ve Suriye’nin idarî merkezi Dımaşk’ı rakip güç İlhanlılara karşı korumayı hedefliyordu. Bu amaçla hareket ettiği Anadolu’dan istediğini elde edemeden döndü. Temellerini Bey Bars (Bey Pars)’ın attığı Memlüklerin Anadolu politikası, Klavun döneminde somut başarılara dönüştü. Kâhta, Behisne, Gerger gibi tarihî sugûrun önemli kentleri Memlük kontrolüne geçti. Fırat güzergâhı üzerindeki büyük şehir Kal’at er-Rûm’un da Memlük hâkimiyetine girmesiyle İlhanlı-Memlük çatışması yeniden kaçınılmaz bir hâl aldı. Memlük sınırlarının Malatya’ya kadar dayanması İlhanlıları ciddî tedbirler almaya itti. Malatya, bu dönemde Memlüklardan gelecek olası saldırılara karşı bir karakol ve bu devlete karşı yapılacak askerî hareketler için bir üs olarak kullanıldı. Memlük hükümdarı el-Melik en-Nâsır Muhammed, Malatya’dan yapılan saldırıları kesin olarak durdurmak amacıyla Malatya’ya asker sevk etti. Mısır, Dımaşk, Safed, Trabulus, Hıms ve Hama kuvvetlerinden oluşan Memlük ordusu Dımaşk Nâib es-Saltanası Seyfeddîn Tengiz/Deniz mukaddemliğinde Malatya’ya hareket etti. Şehir üç gün kuşatılıp yağmalandıktan sonra yöneticileri esir edildi. İlhanlı Emiri Çoban, iktâı olan Malatya’ya süratle dönerek şehri imar ile güvenli hale getirdi
